themis7... πόσο όμορφα είναι να είσαι σε αυτήν την παρέα.......

Καλημέρα............

Άρης Ν. -  Φάρος

Μια νίκη πολύ σημαντική για εμάς καθώς μας
φέρνει αγκαλιά με την 2η θέση που όπως

έγραψα την προηγούμενη εβδομάδα μας

οδηγεί κατευθείαν στην Γ Εθνική .... 

Την προηγούμενη εβδομάδα είχα μια απλή 

διαίσθηση αλλά τώρα που το έψαξα είμαι

90 % σίγουρος... Μην ξεχνάμε  ότι έχω και 

2 ανόδους ως 4ος οπότε επειδή είμαι και

προληπτικός μάλλον η κωλοφαρδία μου 

συνεχίζεται.... 

Να μην τα ξαναλέμε όμως ότι Γ Εθνική και

άλλα τέτοια αστεία δεν θα υπάρχουν του
χρόνου... 

Με spread 1200 μονάδες και με τους Γερμανούς να μας ετοιμάζουν για  αναδιάρθρωση και haircut μέσα στους 
επόμενους 2 μήνες αυτά που έχουμε μπροστά μας θα είναι πρωτόγνωρα για να καθόμαστε να μιλάμε για Γ Εθνικές και Β Εθνικές και άλλα τέτοια χαριτωμένα....

Ο κύκλος αυτός του μπάσκετ έκλεισε και από τον Σεπτέμβριο όλα θα είναι αλλιώς ...  
Αφού δεν καταφέραμε εμείς να οδηγήσουμε μόνοι μας τις εξελίξεις σε μια ήρεμη μετάβαση στα νέα δεδομένα
των εποχών θα αναγκαστούμε όλοι να δεχτούμετην βίαιη διόρθωση των πραγμάτων...

Την Πέμπτη παίζαμε ένα φιλικό με τον Φοίνικα και ήρθε ένας φίλος στον πάγκο που είχα να τον δω
καιρό και μου λέει κρίμα .. Τι έγινε και αποτύχατε φέτος???

Ξαφνιάστηκα η αλήθεια είναι γυρνάω ξαφνιασμένος και του λέω όχι κι αποτύχαμε........ 
Μια χαρά είμαστε....
Προβληματίστηκα πήγα πιο κει και ήρεμα προσπάθησα να φέρω ολη την χρονιά στο μυαλό μου και να βγάλω ένα συμπέρασμα μήπως όντως αποτύχαμε και δεν το έχω καταλάβει ...
Ξέρεις πολλές φορές παρασύρεσαι από την ένταση των καταστάσεων και αδυνατείς να δεις το δάσος και βλέπεις μόνο το δέντρο...

Ήρεμα λοιπόν και βάζοντας όλα τα πράγματα σε τάξη στο μυαλό μου κι όλες τις παραμέτρους έπρεπε να του απαντήσω ότι είμαστε απόλυτα επιτυχημένοι και υπερήφανοι γι αυτά που πετύχαμε φέτος....

Η φετινή χρονιά ήταν μια πλήρης δικαίωση (Ειδικά στο τέλος όπου όλοι μέσα στην ομάδα συνηδητοποίησαν τι γίνεται) της αντίληψης που έχω εγώ για τις ομάδες σε αυτό το επίπεδο...... 
Οι ομάδες σε αυτό το επίπεδο εκτός από το να κερδίζουν και να ανεβαίνουν κατηγορίες πρέπει να έχουν και ρόλο οικογένειας ....
Όσο είναι δυνατόν να είναι όλοι φίλοι και να αγαπούν ο ένας τον άλλον με τα ελαττώματά τους ... 
Αυτή η ομάδα τηρουμένων των αναλογιών και των δυσκολιών που δημιουργεί η πίεση για πρωταθλητισμό είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα που έχω φτιάξει ποτέ....
Ήταν πλήρης η δικαίωση που ήθελα εδώ και χρόνια τον Αντρέα για προπονητή γιατί πάντα είχα την αντίληψη ότι ο προπονητής δεν είναι μόνο κάποιος που ξέρει καλά τα συστήματα αλλά κάτι πολύ παραπάνω και το κύριο χαρακτηριστικό του να είναι η προσωπικότητά του ... 
Η παρουσία του προπονητή να εμπνέει σεβασμό στην ομάδα και να είναι πόλος έλξης και για άλλους να έρθουν κοντά σε μια ομάδα.... Δείτε και το παράδειγμα του Φοίνικα με τον Ποτόσογλου που μόλις πήγε στον Φοίνικα μια ομάδα καταδικασμένη έκανε πορεία πρωταθλητισμού... Τι νομίζετε ότι μόνο συστήματα ήταν η διαφορά ή ο σεβασμός που εμπνέει ένας μπασκετάνθρωπος???

Είμαι υπέρ των ανθρώπων που αγαπάνε αυτό που κάνουν και όταν το κάνουν βάζουν προϋποθέσεις...
Και τις προϋποθέσεις τις βάζουν από την εμπειρία τους κι όχι επειδή το παίζουν ότι κάτι ξέρουν ... 
Τόσα χρόνια εδώ στην Εσκανα βαρέθηκα με τους ημιμαθείς προπονητές που το μόνο που στην πραγματικότητα τους ένοιαζε ήταν ο μισθός τους και η προσωπική της προβολή και δεν άφηναν τίποτα πίσω τους ...
Άνθρωποι περίεργοι μίζεροι κι αποτυχημένοι στην ίδια τους την ζωή θέλουν να ηγούνται ομάδων και καταστάσεων ... 
Ο προπονητής πρέπει να είναι ακομπλεξάριστος και ένα βήμα τουλάχιστον μπροστά στην σκέψη...

Μες την χρονιά όταν κάναμε κάποιες ήττες πολλοί έσπευσαν να χύσουν το δηλητήριο τους και να πιάσουν και τον coach και να του πουν ότι είδες που δεν πρέπει να κάνεις παρέα με τα παιδιά γιατί δεν είναι σωστό και πρέπει ο προπονητής να είναι απόμακρος και ότι φταίει ο Τσάπας που βγαίνει έξω με τα παιδιά και είναι φίλοι και τα παιδιά το εκμεταλλεύονται και άλλες τέτοιες μίζερες αηδίες ... 
Σε όλους αυτούς στέλνω τα χαιρετίσματά μου και καλή συνέχεια στην μίζερη ζωή τους....

Εγώ λοιπόν έχω δει τον Ombradovic πολλές φορές έξω με παίχτες του είτε στο rock είτε στο villa να τα πίνουν και να μιλάνε... Έχω ακούσει επίσης την συνέντευξη του Ιωαννίδη όταν έφυγε την πρώτη φορά από τον Ολυμπιακό να λέει ότι η πιο ευτυχισμένη στιγμή του στον Ολυμπιακό ήταν όταν είχε πάει όλη η ομάδα στο καρπούζι και όλοι οι παίχτες του είχαν ανέβει στο τραπέζι και τραγουδούσαν αγκαλιασμένοι το είμαστε ακόμα ζωντανοί....

Εγώ λοιπόν όλες αυτές τις χρονιές έφτιαχνα παρέες που έπαιζαν μπάσκετ μαζί και ήθελαν να το ευχαριστιούνται... 
Αλλά ήμασταν παρέα με τις πολύ ωραίες στιγμές μας και με τις γκρίνιες μας αλλά κυρίως τις πολύ ωραίες στιγμές μας ... Αυτά μένουνε παιδιά κι όχι οι άνοδοι ... Όχι ότι μας έλειψαν οι άνοδοι όλα αυτά τα χρόνια!!! 5 σε 6 χρονιές κι ένα κυπελλάκι δεν τα λες και λίγα.... Όμως έμειναν οι φίλοι ... Οι πραγματικοί φίλοι κι όχι οι γιαλαντζί που σε γλύφουν ...

Χάρις λοιπόν σ΄αυτόν τον προπονητή ήρθαν 2 παιδιά που ο καθένας από το πόστο του προσέφερε απίστευτα σ΄αυτην την παρέα φέτος... 
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να τους ευχαριστήσω δημόσια...

Ο ένας είναι ο Αντρέας ο Δασκαλούδης
ο οποίος είναι ίσως το πιο καλό παιδί που έχω γνωρίσει στα γήπεδα αυτά τα χρόνια... 
Μπασκετικά δεν το κουβεντιάζω γιατί όλοι ξέρουν ποιος είναι αλλά σαν άνθρωπος ήταν κάτι το εξαιρετικό μέσα στην ομάδα ...
Προσπαθούσε συνέχεια να βοηθήσει τους μικρότερους και προσέφερε πάρα πολλά ...
Έκανε κάποιες κινήσεις μέσα στην χρονιά που πραγματικά με συγκίνησαν ... 
Έκανε πάρα πολλά και έφτασε  στο σημείο να δίνει τα παπούτσια του στους συμπαίχτες του για να παίζουν ... 
Μιλάμε για ένα εξαιρετικό παιδί... Να είναι καλά και να έχει υγειά και ο θεός να του τα φέρνει δεξιά....

Ο άλλος είναι ο Γιώργος ο Λειβάδης 
ο οποίος ήρθε στην ομάδα λόγο του Αντρέα και από το πόστο του βοηθού αποφάσισε να ασχοληθεί με τα παιδιά κι όταν ένιωσε οικεία με την ομάδα, μας βοήθησε πάρα πολύ..... 
Αγαπάει πολύ το μπάσκετ και του εύχομαι να πάει και παραπάνω....

Μέσα στην χρονιά όλα τα παιδιά βοήθησαν την ομάδα και όλα τα παιδιά βοηθήθηκαν από την ομάδα ... 
Άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο αλλά δεν υπάρχει ζυγαριά σε αυτό ...

Κλείνοντας λοιπόν γιατί πάλι με έπιασε η όρεξη για πάρλα νιώθω ότι τελειώνουμε μια απόλυτα επιτυχημένη χρονιά για αυτόν τον λόγο χτες το βράδυ ζήτησα από τους εφόρους της ομάδας να ετοιμάσουν μια γιορτή στην τελευταία αγωνιστική για να τιμηθεί αυτή η ομάδα όπως της αξίζει...
Από την αντίδρασή τους κατάλαβα αμέσως ότι έχω δίκιο σε όλα τα παραπάνω... 
Οι άνθρωποι αμέσως άρχισαν να κατεβάζουν ιδέες για το τι θα ετοιμάσουν... 
Πραγματικά ήταν απίστευτο... 
Μέτα ξαναπήγαμε για σουβλάκια όπως κάνουμε πάντα είτε νικάμε είτε χάνουμε ... 
Κράξαμε ο ένας τον άλλον και μετά ύπνο... Κι έτσι κυλάει η ζωή παιδιά ... Αυτά είναι τα πιο σημαντικά κομμάτια... Αφήνω όλους τους άλλους που είναι επαγγελματίες να χάνουν η να κερδίζουν και να πηγαίνουν σπίτι τους και στην μιζέρια τους...

Ελπίζω λοιπόν να μαζευτεί κόσμος στις 2 Μαΐου να χειροκροτήσει τα παιδιά και τους προπονητές στην τελευταία τους παράσταση για φέτος... Να νιώσουν γι άλλη μια φορά πόσο όμορφα είναι να είσαι σε αυτήν την παρέα.......

Καλό Πάσχα σε όλους στις οικογένειές σας και καλή Ανάσταση στα μυαλά μας.....................!!!!!!!!!!!!!